ریزش موی سر هورمونی

ریزش موی سر هورمونی هرچند معمولاً یک عارضه مردانه محسوب‌ می‌شود ، اما ممکن است زنان نیز دچار آن شوند . احتمال بروز این عارضه در زنان تقریباً به اندازه مردان است .

شاید بدانید که، بطور میانگین، مو هر ماه نیم اینچ رشد‌ می‌کند . ریزش ۶۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است ، اما ممکن است در حین شست و شو ، این رقم در زنان دو یا حتی سه برابر شود .در هنگام شست و شو ، تارهایی که در آستانه ریزش‌ هستند تحریک‌ می‌شوند که این شرایط طبیعی است.

علائم ریزش مو هورمونی زنان :

اگر دچار ریزش موی غیر عادی‌ هستید ، شاید توجه کرده باشید که موهای شما نسبت به روال عادی، با سرعت بیشتری در حال کم‌ پشت شدن‌ می باشند . بعضی از زنان زمانی که از خواب بیدار‌ می‌شوند مقدار زیادی تار مو بر روی بالشت خود‌ می‌بینند و بعضی هم متوجه‌ می‌ شوند که مو هایشان بیش از حد معمول درون برس و شانه گیر‌ می‌ کند. در مردان معمولاً خط رویش روی سرشان عقب‌نشینی‌ می‌کند، اما ریزش موی زنان غالباً از رأس فرق سر شروع‌ می‌شود.

احتمال دارد که فاصله موها در بخشی از سر بیشتر شود، یا وقتی موهایتان را بلند‌ می‌کنید متوجه لکه‌های طاسی روی سر شوید. این نوع ریزش مو معمولاً طاسی زنانه یا ریزش موی سر هورمونی نام دارد.

علل ریزش موی هورمونی در زنان

وراثت نیز فاکتور مهمی در بروز این عارضه است.شایع‌ترین عامل کم‌پشت‌شدگی مو در مردان و زنان عامل ژنتیک است. اصطلاحی که برای ریزش موی ارثی زنان بکار می رود، آلوپسی آندروژنتیک است، و اگر سابقه ی ریزش مو در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این عارضه بیشتر است.حدود ۳۰ میلیون زن آمریکایی مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک‌اند.
بارداری و تغییرات هورمونی پس از آن
بیماری خودایمنی : طاسی منطقه‌ای یک اختلال خودایمنی نادر است که در آن، سیستم ایمنی بدن به پیازهای مو حمله‌ می‌کند که ریزش مو را در پی دارد.
سندروم تخمدان پلی کیستیک
ممکن است ریزش مو پس از یک بیماری جدی ایجاد شود، مانند عفونت شدید، تب شدید، یا جراحی.
سطح پایین آهن خون (آنمی) : پیش از مصرف قرص آهن با پزشک مشورت کنید زیرا مصرف خودسرانه آن می تواند سبب بروز برخی مشکلات شود .
سطح بیش از اندازه ویتامین آ
اختلالات تیروئیدی : کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئیدی هردو نقش بسزایی در ریزش مو دارند .
پسوریازیس
دمارتیت سبورئیک
کاهش وزن و سوء تغذیه
استرس هیجانی
مصرف برخی از داروها : داروهایی که برای درمان سرطان استفاده‌ می‌شوند ممکن است یکی از عوارض جانبی‌شان ریزش مو باشد. با این حال، بعد از توقف درمان دارویی، مجددا مو رشد‌ می‌کند.
یائسگی

درمان :

اسپیرونولاکتون : داروی تجویزی ضد آندروژنیک که‌ می‌تواند ریزش موی سر هورمونی را کمتر کند .

روگین (ماینوکسیدیل) : از کرم‌های مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده کنید . بیشتر بیماران متوجه کند شدن ریزش موی‌ خود‌ می‌شوند، اما تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد از رشد موهای جدید خبر داده‌اند.

مکمل‌ها : مکمل‌ هایی مثل بیوتین ،آهن و زینک.

کاشت مو : برخی افراد کاندید خوبی برای درمان به روش کاشت مو هستند. در این تکنیک، تکه‌ های کوچکی از اسکالپ روینده مو برداشته شده و در مناطقی که ریزش مو وجود داشته ،کاشته‌ می‌ شود . ممکن است برای رسیدن به تراکم مورد نظر به چندین جلسه کاشت نیاز باشد. ورزش و تغذیه : معمولا کسانی که به تنبلی تخمدان مبتلا هستند، دارای ریزش موی شدید می شوند که در این حالت اصلاح الگوی تغذیه امری بسیار مهم و ضروری است . برای کاهش میزان قند خون به طور منظم ورزش کنید. همچنین مصرف مواد غذایی سالم اعم از میوه ها ،سبزیجات ،حبوبات ، لبنیات کم چرب و… توصیه می شود.

مزوتراپی : مزوتراپی روشی است که در آن به طور مستقیم ماده ای زیر پوست تزریق می شود . از مزوتراپی در بهبود مواردی چون ریزش مو ،لاغری موضعی ،برطرف کردن سلولیت و … استفاده می شود.

درمان با پلاسما (پی آر پی) :در این روش که با نام پلاکت درمانی نیز شناخته می شود، ابتدا از بیمار خون گرفته(جهت جداسازی پلاکت ها ) و سپس در دستگاه سانتریفیوژ قرار می دهند و در آخر پلاسما را که میزان زیادی پلاکت در آن است ، به نقاط معین تزریق می کنند.

لیزر تراپی : در لیزر تراپی اشعه لیزر از طریق نفوذ در بافت های پوست موجب تحریک جریان خون در سر می شود.